สุขุมสุคนธชาติ

โอ้ว่าหอมอันใดมีในชาติ
ไม่หอมได้ลึกประหลาดดังหอมเจ้า
ใช่หอมเศษสุวคันธ์พอบรรเทา
หากหอมเร้าชีวิตหอมติดตรึง

อันอ่อนนุ่มอันใดมีในหล้า
ไม่นุ่มกว่าเนื้อละมุนชวนครุ่นถึง
ใช่นุ่มเพียงสัมผัสเพียงรัดรึง
หากลึกซึ้งนุ่มกระหวัดสัมผัสใจ

อีกทั้งห่วงอันใดมีในโลก
ไม่ห่วงเท่าทุกข์โศกของเจ้าได้
ใช่แค่ห่วงที่เห็นที่เป็นไป
หากห่วงใยถึงเบื้องหน้าชะตากรรม
ฯ